02/04/2012

3Tahun Sudaaaaa.....

Assalamualaikum...



Entry aku kali ni aku rasa adalah yang paling panjang sepanjang-panjang aku berblog. Tapi kalu korang rasa masih tak cukup panjang lagi, korang bolelah panjang-panjangkan pu;ak yeee.... hihiii... Alhamdulillah, akhirnya dah genap 3tahun pun aku berkhidmat ngan kerajaan. Macam tak terasa begitu sungguh cepat masa berlalu kan.. Well, time is gold and gold is money. So, kenalah hargai masa kan... Bila suda genap tempoh perkhidmatan ni, pastu akhirnya jawatan pun suda disahkan, terasa gembira sangat-sangat tauuuu. member kat opis cakap, cap jari dah kering gtuuu... kihkihkihh...


Kalu imbas balik 3tahun yang lepas kan, masa tu taun 2009. Yah, taun 2009 la aku datang KL ni. Kali pertama menjejakkan kaki kat KL ni masa tu umo aku baru lagi 18tahun setengah, nak masuk ke usia 19tahun. Mula tu macam tak pecaya ja tauu. Datang KL sebab dapat tawaran keja yuuuu.. Keja kerajaan pulak tuh. Baru abis SPM trus dapat keja ngan kerajaan. Yah, aku sangat-sangat beruntung. Masa nak datang KL ni dulu, mak memang tak kasi aku pegi. Dia suh tolak je tawaran keja tu. Tapi kakak aku yang first tu pulak suh terima je. Sebab yela kan, susah kut nak dapat keja ngan kerajaan skang ni. Bila dah ditawarkan camtu elokla terima, ye dak...Kalu aku tolak kang tak pasal-pasal lama pulak lagi nak tunggu panggilan interview. Last-last, mak setuju. So, 27/03/2009 aku ngan mak flight gi KL dari Kota Kinabalu. Flight makan masa 2jam. Sangat membosankan ko tauuuu... Dalam otak kapla aku masa tu, cuma tak sabar nak tengok KLCC!!! Hahahahaaahhh... dasar anak kampung betul la aku ni.. Jakun woooooo... Sampai-sampai je, abang sepupu ngan nenek sedara aku datang jemput kitorang kat LCCT. Stay kat umah nenek di Klang. Rasa macam tak pecaya ja yang aku dah sampai semenanjung masa tuuuu. Huhuuuu...


31/03/2009 tu aku dikehendaki menghadiri taklimat untuk melapor diri di Lembaga Lebuhraya Malaysia yang terletak di Kajang. Masaalah wei, tempat tu kat mana pun aku taktauu.. Tapi nasib baek lah sebelum tu kitorang dah pi round KL carik tempat tu. Sampai kat situ, aku tengok ramai sangat orang. Suma-suma tu penjawat awam sama macam aku la tuu.. Hihiii.. Selesai je taklimat tu, kena bagi pulak surat penempatan. Aku masa tu kena kat Kementerian Kerja Raya. So aku kena pulak pi Kementerian Kerja Raya kat KL nuu.. Nak pi naek apa aku pun taktau weyh.. lagi tambah kebingungan masa tu. Dahla aku dok sorang-sorang ja tauuu.. Mak ngan abg sepupu aku masa tu balik pi Shah Alam, stay kat umah abg sepupu aku jap. Last-last, ada sorang akak ni, dia tumpangkan aku nek keta abang dia. Dia suh abang dia anta aku pi kat KKR tu. Nama akak tu sapa ntah aku lupa dah... Tapi yang aku ingat dorang orang Penang. Hihiiii... tak baek sunggoh la aku ni kan, bule pulak dah lupa nama akak tu. Tapi aku ada amik no dia dulu. Lepas tu kitorang siap bermesej-mesej lagi tauu.. Tapi hubungan kitorang tak lama mana pun sebab aku kehilangan nombor tepon akak tu gara-gara apa ntah... hiiii...


Ok, jalan punya jalan.... Last-last abg akak tu stopkn aku kat Stesen KTM Bank Negara yang mana pada masa tu aku taktau pun yang bangunan KKR terletak tidak jauh dari tempat tu. Aku dahla sorang masa tu tau, teringat pulak ngan cita kakak sepupu aku yang kata kat KL tu sangat bahaya. Banyak peragut. Kalu jalan kat tepi-tepi jalan tu kena hati-hati sebab takut kena ragut. So aku masa tu takut gilerrr ooowwww... Takut kena ragut iye, takut kena culik pun iye. Takut sumanya la. Takut macam-macam.
Takut macam-macam punya pasal, aku beranikan diri tahan teksi suh anta aku pi KKR. Jalan tak bapa nak jauh sangat, sampai kat KKR tu baru aku terasa, 'eyh,dah sampai?? dekat pulak...' kihkihkihh... Pakcik tu pulak cas aku RM0.50 je tauuu.. Tima kaseh le pakcik. Hihiii.. Aku pun pi la kat Blok B, naek kat tingkat 13 kalu tak silap. Nak dijadikan cita, masa aku naek lif, tetiba pulak lif tu wat hal. Lif tu tetiba je stop. Tak naek, tak turun pun.Aku pulak dalam lif masa tu berdua ja ngan sorang laki, aku asa dia tu staf kat situ jugak la kut. Masa tu jugak otomatik aku teringatkan macam-macam cita pasal pompuan kena rogol dalam lif la, kena raba la, kena kacau la. Pokoknya macam-macam yang terlintas kat dalam fikiran aku masa tu gara-gara ketakutan wooooo.. Aku siap nangis lagi tauu.. Laki tu pun tegur, dia macam tau-tau ja yang aku ni nak pi lapor diri kat situ.. hihiii... Masa lif tu dah ok aku cecepat lari kuar. Sampai kat bilik yang dikhaskn untuk kitorang, aku tengok dah ramai orang kat situ. Aku ingat masa tu aku la yang paling lewat sampai. Rupanya ada lagi yang sampai lewat. Heheheee... Kat situ, dan masa tu jugak la aku kenal ngan Ita, budak Sabah sama ngan aku. Sama-sama lapor diri jugak.


Aku rasa mo dekat 2minggu jugak la kitorang berkampung kat Blok B tu sebab nak tunggu surat penempatan lagi. Dalam tempoh tu, aku ulang alik dari Klang pi Kl. Naek KTM pulak, so kena kuar umah memang awal pagi. Sampai la satu ari tu, mak ajak aku pi Ampang, umah abg sepupu aku jugak, Abg Sabri. Tinggal kat Ampang lah akuuuu.. 1 hari tu, mak ikut aku pi KKR tu, dia mo temankan la kan. Rasa macam budak baru masuk skola, pastu ada mak dia ikut skali. Hah, macam tula aku.. Hihiii.. Bila tiba tym lunch tu, makan tengahari untuk kitorang disediakan kat Cafe. Aku pulak pi belikan nasi bungkus untuk mak aku sebab tak sampai hati bia dia tak makan. Dah beli, aku pi bawah cari mak sebab nak kasi nasi. Masa tu aku ajak Ita temankan aku sebab nak kenalkan ngan mak jugak la sapa kawan aku tu kan. Alih-alih, sampai kat bawah tu pulak, aku tengok mak dah takda. Aku tanya pakcik guard kat situ dorang cakap tadi ada nampak mak aku tapi pastu takda dah. Wei, aku masa tu terkejut kemaen sebab aku ingatkan yang mak aku dah hilang. Aku cari kat merata, sampai nangis-nangis lagi tau. Iye, aku masa tu tersangat la sensitif. Apa saja bole wat aku nangis tauu..sampai skang masih lagi macam tu... kihkihkih... Aku mula terbayang yang mak aku kena culik. Takut masa tu toksah nak cakap la. Aku tengok nasi bungkus yang aku beli masa tu makin wat aku laju jek nangis. Mula la terbayang yang mak aku tak makan lagi, kelaparan tunggu aku pastu kena culik orang pulak... adeeehhhh...wat hati aku sayu giler... Masa aku tengah kebingungan, dan ketakutan gara-gara dok pikir pasal mak aku hilang tu, masa tu jugak la kakak aku kol. Lagila aku bertambah-tambah takut. Sebab takkan aku nak bagitau yang mak dah hilang sebab kena culik masa tunggu aku???? parah weiiii.. Rupanya, kakak kol sebab mo bagi aku nombor tepon mak. Mak aku pulak, bole pulak dia dengan beraninya, pi tahan teksi pastu pi jenjalan kat Central Market a.k.a Pasar Seni. Masa tu dia cakap dia boring. Pastu dia tengok pulak banyak teksi dok lalu-lalang dia pun tahan la suh anta dia pi pasar seni tuuu... Pastu, sebab takmo bagi aku risau, dia pi pulak beli tepon yang ada lampu suluh kat kepala tu jenama Nokia. Alih-alih, masa dia periksa kat dalam beg dia tu, jumpa pulak nombor tepon kakak aku kat secebis kertas tuu... Mak aku pun suh la mamat yang jual tepon tu dail no tepon kakak aku.... Begitulaaaaahhh... Aku punya cuak masa ingatkan mak hilang, rupanya dia pi jenjalan pulak kat Pasar Seni... Huurrrmmmm..... mak, mak......^_^


Sampai lah bila tiba saatnya, kitorang semua ke haluan masing-masing. Aku ingatkan masa tu aku akan sama tempat kerja ngan ita, tapi ternyata rupanya tidak. Sedih masa tu. Aku nangis lagi sebab tempat keja tak sama-sama ngan ita. Hihiiii... Ita kekal berada di Kementerian Kerja Raya, aku pulak kena pi JKR kat Menara TIMA. Sampai skang aku keja kat sini. Kalu nak tau, masa awal-awal aku kat sini dulu, aku kena demam panas selama 2minggu. Tak penah-penah sakit sampai camtu skali. Tu gara-gara kejutan perubahan cuaca la tu.. hikhikhik... Nasib baek bukan kena kejutan budaya. Hahahaaahh... Alhamdulillah, tempat keja skang sangat best. Kawan-kawan kat opis ni suma happening tapi tak penah wat-wat pening. hihiii..Kat ofis, aku la yang paling muda. Aku jugak la yang paling kecoh.. kehkehkeee... Kat ofis ni jugak, ada yang sebaya ngan mak ngan bapakku tau.. Tapi takda la aku sampai nak panggil makcik pulok yee.. Aku panggil 'Akak' sudaaaa...


Oh ya, kenangan paling aku x bole lupa sampai skang selama aku keja kat sini, masa ofis aku wat 'Family Day'. Masa tu taun 2010. First time tau aku join hari keluarga ni. Aku memang sangat excited laaa kaann. Malam kemuncak tu ada dinner siap ada anugerah bagai. Dan aku pulak tak sangka bole dapat 'Anugerah Staf Paling Popular'. Popular tang mana aku pon tak tau laaa... Huahuahuaaaa... terkezut haku masa tu. Tapi memang sangat best la. Sampai skang lagi weyh aku masi simpan ayat 'Anugerah Staf Paling Popular' tu. Kihkihkih... hover weyh..












BTW, ni la gambar aku ngan staf-staf kat ofis. Termasuk ngan bos-bos skali tau.. Dapat cari yang mn 1 aku??? heheheeehh... (utk pemandangan yg lebih jelas sila la klik pada gambar. TQ.)






Ceeewwwaaahhh... kengkonon aksi bebas lettuuuwwwww... hihiii... 





Yah, kami lagik.. Sorang ja teruna kat situ..hihiii...





eyh, kami lagik... hehee...    



jangan heran bila tengok gambar ni suma baju yang sama sebab suma gambar ni memang di amik pada hari yang sama.. Jgn konpius eyh..
 


Hah, suma kakak-kakak di ofis aku... Well, im da younger hokeyh.. heheee...
Siap cucuk-cucuk pipi lagi... bajet comel giler lettuuuwww... kihkihkih.. :-P
Ada beberapa orang di antara mereka ni yang ada blog jgk tau. Yang aku list kat sebelah yang 'Offismate' tu hah dorang-dorang nila...
Yang kt blakang aku tu, Kak Shima Rahman, sebelah dia pulak, Kak Wati, yang duduk kat depan baju pepel tudung pink tu pulak Kak Shima Bulma, pastu yang pakai shawl kaler kelabu asap tu pulak Kak Azda. Gi ah terjah jugak blog dorang. Well, dorang dah kawen. Memasing dah ada  anak. So x heran la kalu dorang dok cita pasal anak sendiri kan. Hehee..
Last pikcha.. Kak wati tetiba jadik hantu... hahahahaahh.... 











So, suka duka keja kat sini, macam-macam dah aku rasa. Tapi mungkin tidak sehebat dengan dugaan yang korang dah lalui. Betul, aku masih muda, masih mentah lagi. Jadi masih ada sangat banyak yang perlu aku perbaiki, akan aku lalui, dan harus aku tempuh di masa akan datang. Setakat kena marah ngan akak-akak senior tu, mungkin perkara biasa la kut kan. Tapi aku bila dah kena sikit camtu laju jek airmata ni kuar. Cengeng kemaen...  Ada apa-apa hal sikit je memang cepat je aku gelabah. heheee... Dalam hati ni memang jugak teringin nak mintak pindah, balik kampung. Keja dekat sikit ngan keluarga. Tapi dalam masa yang sama aku terfikir jugak, aku perlukan pengalaman dan pengetahuan lagi kan, so aku rasa biala berjauhan dulu, nanti kemudian la kut baru aku berdekat-dekatan ngan keluarga. Eyh, ada ke peribahasa gtu???? Arrgghhh,, lantak ah.. Kihkihkih..


Kepada kengkawan dan akak-akak yang sesama lapor diri ngan aku kat Kementerian Kerja Raya pada 31/03/2009 yang lalu, Selamat 3Tahun kita berkhidmat. Heheheeeeee.....











pssstttttt.....31/03/2012 dah lepas la, ari sabtu kemaren.. X bole nak publish aritu sebab xdapat nak online. Tambah pulak pi jenjalan. Pasal jenjalan tu, nanti aku cita. heheee...








Ok, thankz for reading. Sayang korang!! ^_^


2 comments:

  1. selamat ulangtahun kerja..:)
    best sangat baca pengalaman orang2..muda2 dah dapat rezeki kerja tetap n stabil kan..alhamdulillah..akak pun kerja swasta jer wlopun msuk u..hehe..takper dah tertulis ini jer rezeki setakat ni..ingatkan kerja LLM tadi..kawan pun ada sorang kerja kat situ..baru lagi dia kerja..

    ReplyDelete
  2. hehee...tima kaseh...tu ar psl, kt opis ni suma baya2 kakak,ngn parents sy...pape pn,pngalaman tu yg pnting kan..hihiii..

    ReplyDelete

Hai korang!!! Iye, silekan KOMEN ye.. Komen SiiiiKIT pun jadik laa.. Komen SaaaaTU je pun ok laa..SaaaaaaaaYang korang tauu!!! ^_^

TAHUN 2019.

Assalamualaikum... Lama tak update blog. Last update semua cuma tinggal jadi draft. Sedih nau blog aku ni..semakin sendu nampaknya. Ok, just...